چه نوع تلویزیون هایی را برای شما مناسب است؟

چه نوع تلویزیون هایی را برای شما مناسب است؟

تلویزیون ها می توانند برای خرید مشکل است زیرا آن ها مدل های زیادی دارد و از قابلیت و ویژگی هاغی زیادی بهره می برند و هنگامی که در حال مرور وب ‌سایت ‌های فروش این محصولات هستید، به راحتی می ‌توانید با صحبت‌ های بازاریابی مانند HDR یا کیفیت 4K غرق شوید. به همین دلیل است که من چند نکته، ترفند و اصطلاح را جمع آوری کرده ام تا به شما کمک کند هنگام خرید تلویزیون جدید خریدی هوشمندانه تر داشته باشید. قبل از اینکه برای خرید صفحه نمایش بزرگ بعدی خود به فروشگاه بروید، اینها را به عنوان یک چک لیست در نظر بگیرید. 

چه اندازه تلویزیون باید تهیه کنید؟

نمایشگرهای بزرگتر همیشه بهتر هستند، درست است؟ وقتی صحبت از تلویزیون به میان می‌ آید، مطمئناً، اما این بدان معنا نیست که همیشه باید بزرگ ‌ترین اندازه را انتخاب کنید. قیمت ‌گذاری در مدل‌ های بزرگ ‌تر می ‌تواند از کنترل خارج شود، و همیشه باید مطمئن شوید که فضایی برای تمام صفحه نمایش دارید. 

زیر 55 اینچ: برخی از تلویزیون‌ های OLED رده بالا اندازه‌ های کوچک ‌تری دارند، بنابراین می ‌توانند به عنوان مانیتور رایانه عمل کنند، اما اکثر تلویزیون‌ های زیر 55 اینچ این روزها تا حد زیادی غیر استاندارد هستند. بسیاری از تولیدکنندگان هنوز هم مدل ‌هایی زیر این اندازه تولید می ‌کنند، اما احتمالاً جدیدترین و بهترین عملکرد را نخواهید داشت.

تلویزیون های 55 اینچی: این کوچکترین اندازه استاندارد برای تلویزیون های جدید است. این برای اتاق متوسط در یک خانه یا آپارتمان ایده آل است، اما اگر فضای بزرگتری دارید، ممکن است بخواهید اندازه آن را افزایش دهید. توجه داشته باشید که تلویزیون ‌هایی با این اندازه و بزرگ ‌تر اغلب دارای پایه در دو انتهای صفحه نمایش هستند. اگر روی دیوار نصب نمی‌ کنید، مطمئن شوید که عرض پایه تلویزیون خود را اندازه ‌گیری کرده ‌اید تا مطمئن شوید که می ‌تواند تلویزیون جدید شما را نگه دارد.

تلویزیون های 65 اینچی: این یک گزینه خوب برای اتاق های نشیمن بزرگتر یا برای فضاهایی است که در آن چشمان زیادی به طور همزمان تماشا می کنید. اگر مشکل هزینه ندارید و فضای اضافی دارید، برای کسانی که دوست دارند جزئیات را حتی از نزدیک در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی ببینند، ارزش ارتقا را دارد. 

75 اینچ و بالاتر: تلویزیون ‌هایی با این اندازه و بزرگ ‌تر را فقط برای افرادی توصیه می ‌کنم که اتاق ‌های بزرگی دارند و به دنبال تجربه ‌ای واقعا سینمایی هستند. قیمت تلویزیون‌هایی به این بزرگی می‌ تواند بسیار زیاد شود. موارد ارزان تر ممکن است به دلیل محدودیت در پردازش و نورپردازی پانل عالی به نظر نرسند.

به چه وضوح صفحه نمایش نیاز دارید؟

رزولوشن به معنای تعداد پیکسل های روی صفحه نمایش شماست. تلویزیون‌ های پیشرفته دارای رزولوشن 1080p Full HD (1920 x 1080 پیکسل)، 4K UHD (3840 x 2160) و 8K 8K UHD (7680 x 4320) هستند. اولی و دومی تا حدودی نادر هستند، اما به دلایل مخالف: صفحه‌ نمایش ‌های فول اچ‌ دی اکنون فناوری قدیمی هستند و فقط برای کوچک‌ ترین و ارزان ‌ترین ارائه‌ ها در نظر گرفته می ‌شوند. وضوح 8K بیشتر در تلویزیون های گران قیمت و بسیار بزرگ موجود است. تفاوت در چیست؟ تعداد پیکسل های تلویزیون های 4K حدود چهار برابر صفحه نمایش های 1080p و تلویزیون های 8K حدود چهار برابر مدل های 4K یا 16 برابر 1080p است. در تئوری، این به معنای تصویر بسیار واضح‌ تر است، اما این لزوما واقعیت نیست. از آنجایی که پیکسل ‌ها در یک تلویزیون 4K در اندازه استاندارد (55 تا 65 اینچ) به شدت در صفحه نمایش قرار گرفته ‌اند، ممکن است نتوانید تفاوت بین تلویزیون ‌های 4K و 8K را ببینید مگر اینکه از فاصله نزدیک تماشا کنید. همچنین محتوای زیادی در 8K موجود نیست. 

نور پس زمینه چیست؟

به زبان ساده، تلویزیون ها (به جز تلویزیون های OLED و برخی از مدل های تخصصی Micro LED) از چندین لایه تشکیل شده اند. لایه ای وجود دارد که رنگ و تصویر را می سازد و همچنین لایه ای وجود دارد که تصویر را روشن می کند تا بتوانیم آن را ببینیم. این سیستم‌ های نور پس ‌زمینه تأثیر زیادی در ظاهر خوب صفحه نمایش شما از نظر کنتراست دارند (تفاوت و تعریف بین اشیاء تاریک و روشن). در اینجا برخی از اصطلاحات نور پس زمینه وجود دارد که احتمالاً با آن ها مواجه خواهید شد و معنی آن ها چیست: نورپردازی لبه معمولاً در تلویزیون‌ های ارزان ‌قیمت یا تلویزیون‌ هایی که باید نازک ‌تر از همتایان خود با نور مستقیم و کم ‌نور موضعی باشند استفاده می‌ شود. این شامل حلقه ای از چراغ ها در اطراف صفحه نمایش است که برای روشن کردن صفحه نمایش استفاده می شود. تلویزیون ‌های با نور مستقیم نور پس ‌زمینه خود را پشت نمایشگر قرار می ‌دهند و معمولاً می ‌توانند روشن ‌تر از همتایان خود با نور لبه باشند. کم نور محلی فناوری است که ما به طور فزاینده ای در تلویزیون های میان رده شاهد آن هستیم، که در آن LED های متعدد در پشت تلویزیون می توانند در صورت نیاز، بخش های کوچکتر صفحه نمایش را روشن یا روشن نکنند. این به معنای کنتراست بهتر و پخش کمتر از روشن به تاریک است. فناوری Mini-LED کاهش نور محلی را به سطح دقیق تری می رساند، و به لطف هزاران LED کوچک، امکان ایجاد مناطق حتی بیشتر در پشت پانل شما و در نتیجه کنتراست بهتر را فراهم می کند.

نمایشگرهای OLED یا ال ‌ای‌ دی ارگانیک دارای پیکسل‌ های مجزا هستند که به عنوان نور پس ‌زمینه خود عمل می ‌کنند، بنابراین کنتراست کاملی خواهید داشت. رنگ سیاه واقعاً سیاه است زیرا پیکسل کاملاً خاموش است. نقطه ضعف این است که این تلویزیون ها خیلی روشن نیستند و ممکن است برای اتاق نشیمن یا فضاهایی که نور خورشید زیادی دریافت می کنند ایده آل نباشند. در شرایط تماشای شدید، ممکن است با سوختن مواجه شوید، جایی که محتوایی که تماشا می ‌کنید علامتی قابل مشاهده بر روی صفحه ‌نمایش می‌گذارد (این اتفاق نادر است و تنها در صورتی اتفاق می ‌افتد که تصاویر ثابت را برای هزاران ساعت روی صفحه بگذارید). فناوری MicroLED و Mini-LED را یک قدم جلوتر می برد و سعی می کند با OLED رقابت کند. این تلویزیون مملو از میکرو ال ‌ای‌ دی است که مانند ال‌ ای ‌دی ‌های ارگانیک به عنوان نور پس ‌زمینه عمل می ‌کنند و رنگ ‌های قرمز، سبز و آبی خود را منتشر می ‌کنند. این به آن ها اجازه می دهد سطوح سیاه و کنتراست مشابه آنچه توسط OLED ارائه می شود ارائه دهند، اما می توانند بسیار روشن تر شوند. 

محدوده دینامیکی بالا چیست؟

محدوده دینامیکی بالا، که معمولاً HDR نامیده می شود، اکنون در همه تلویزیون هایی که ارزش خرید دارند استاندارد است و به شما امکان می دهد طیف وسیع تری از نقاط برجسته، کنتراست و حتی رنگ های واقعی تر را در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی پشتیبانی شده مشاهده کنید. این روزها چند استاندارد اصلی برای HDR وجود دارد: Dolby Vision ، HDR10 و HDR10+ هستند. همه آن ها تفاوت بین روشن ترین و تاریک ترین قسمت های یک تصویر را افزایش می دهند. HDR10 تقریباً در هر تلویزیون مدرن وجود دارد و اساسی ترین استاندارد است. Dolby Vision و HDR10+ نیز در حال حاضر بسیار رایج هستند و این ویژگی را با تطبیق صحنه و فریم گسترش می ‌دهند. این بدان معناست که تلویزیون می ‌تواند روشنایی و رنگ محتوای پشتیبانی‌ شده را به‌ صورت فریم به فریم یا صحنه به صحنه تنظیم کند، بنابراین نتایجی را حتی نزدیک ‌تر از تلویزیون‌ های استاندارد HDR10 به دید کارگردان دریافت خواهید کرد. این روزها تلویزیونی که HDR ندارد نخرید. همچنین ارزش در نظر گرفتن تلویزیونی با نقاط کوانتومی را دارد، زیرا آن ها رنگ های روشن تر و بهتری را ارائه می دهند. نمایشگرهایی که دارای فناوری نقطه کوانتومی هستند (اغلب به عنوان QLED یا NEO QLED مشخص می شوند) معمولاً عملکرد بهتری نسبت به تلویزیون های LED استاندارد دارند.

عملکرد بازی

اگر می ‌خواهید با تلویزیون خود بازی کنید، ما می ‌کنیم به دو عامل نرخ تازه‌ سازی و تاخیر ورودی توجه کنید. شما می توانید این مشخصات را در لیست محصول یا روی جعبه پیدا کنید. اکثر تلویزیون های استاندارد دارای نرخ تازه سازی 60 فریم در ثانیه هستند، به این معنی که صفحه نمایش 60 تصویر را در هر ثانیه به شما نشان می دهد. با این حال، کنسول ‌ها و بازی ‌های مدرن می‌ توانند تا ۱۲۰ فریم در ثانیه را پشتیبانی کنند، بنابراین نمایشگر ۱۲۰ تصویر در ثانیه را نشان می ‌دهد. این حرکت نرم ‌تری را روی صفحه نمایش می ‌دهد و باعث می‌ شود بازی شما روان ‌تر و پاسخ‌ گوتر به نظر برسد. تاخیر ورودی زمانی است که حرکت شما روی صفحه بازی یا صفحه کلید روی صفحه ثبت می شود. هر چه کمتر بهتر اکثر تلویزیون ‌ها در حدود 15 میلی ‌ثانیه تأخیر ورودی قرار می ‌گیرند (اگر بازی با کیفیت 1080p و 60 فریم در ثانیه اجرا شود کمتر). مدل‌ های OLED ال‌ جی زمان تأخیر ورودی بسیار کمی دارند، اما این در درجه اول برای بازی‌ های سریع که نیاز به تعاملات سریع دارند، مانند بازی ‌های تیراندازی اول شخص، سودمند است.

نرم افزار تلویزیون چطور؟

همه برندهای اصلی تلویزیون دارای رابط های هوشمند مناسب با پشتیبانی از تعداد زیادی از سرویس های پخش، از جمله Vizio، Samsung و LG هستند. اما بسیاری از تلویزیون‌ها با Google TV یا Roku داخلی نیز عرضه می ‌شوند. اینها رابط‌ های مورد علاقه بسیاری از افراد هستند، شما می ‌توانید به راحتی آن پلتفرم‌ های پخش جریانی را به تلویزیون خود اضافه کنید. فقط استیک یا دانگل استریم را به درگاه HDMI تلویزیون خود وصل کنید. 

پورت های مناسب

اکثر تلویزیون ها دارای سه ورودی HDMI، یک خروجی نوری برای صدا، و نوعی اتصال اینترنتی داخلی هستند. تلویزیونی که حداقل یک پورت HDMI 2.1 و یک پورت HDMI ARC (کانال بازگشت صدا) ندارد تهیه نکنید. دومی به شما امکان می دهد به راحتی نوارهای صوتی و گیرنده های مدرن را متصل کنید. پورت HDMI 2.1 اجازه می دهد تا جریان های ویدئویی با تأخیر فوق العاده کم با وضوح 4K و آخرین استاندارد HDMI است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. همه تلویزیون های با کیفیت باید آن را داشته باشند. فراتر از آن، تعداد کنسول های بازی، پخش کننده های Blu-Ray و سایر دستگاه هایی را که قصد دارید به تلویزیون خود وصل کنید، محاسبه کنید و مدلی با این تعداد پورت HDMI یا بیشتر دریافت کنید. توصیه می کنیم اگر برای اولین بار بعد از مدتی یک تلویزیون جدید دریافت می کنید، همه کابل های جدید را بخرید، زیرا کابل های مدرن از سرعت داده بالاتری نسبت به کابل های یک دهه پیش پشتیبانی می کنند.

چقدر باید انتظار پرداخت داشته باشید؟

هنگام خرید تلویزیون، طیف وسیعی از قیمت ها را مشاهده خواهید کرد. بسیاری از آن به ویژگی های مورد نظر شما برمی گردد. در اینجا یک راهنمای قیمت پایه در مورد آنچه می توانید برای پول انتظار داشته باشید آورده شده است. حتماً لیست بهترین تلویزیون های ما را برای اطلاعات خاص در مورد مدل ها بررسی کنید.

زیر 25 میلیون: اگر فقط تلویزیونی می ‌خواهید که صفحه نمایش بزرگی ارائه دهد و بتواند برنامه‌ های مورد علاقه‌ تان را پخش کند، این نقطه شروع خوبی است، به‌ خصوص اگر بودجه ‌تان کم است. ما پیشنهاد می کنیم از تلویزیون هایی که توسط شرکت هایی مانند Vizio، Samsung، LG، Sony، TCL و Hisense ساخته نمی شوند، اجتناب کنید. همچنین، از خرج کردن کمتر از 15 میلیون تومان برای هر چیزی خودداری کنید، مگر اینکه کوچکتر از 55 اینچ باشد.
بین 30 تا 50 میلیون: اگر اغلب تلویزیون تماشا می کنید و می خواهید چیزی بین 40 تا 65 اینچ داشته باشید، این یک دسته قیمت عالی برای خرید است. این تلویزون ها می توانند عملکرد کاربر پسندی و بی نظیری را ارائه دهد.
بیش از 60 میلیون: این محدوده قیمت برای تلویزیون‌ های بزرگ ‌تر از 65 اینچ و تلویزیون‌ هایی با فناوری پنل پیشرفته، مانند نور پس ‌زمینه LED ارگانیک (OLED) یا mini-LED بهترین است. همچنین معمولاً پردازش های بالاتری دریافت خواهید کرد، مانند نرخ فریم بالاتر برای بازی های ویدیویی و ورزش را ارائه می دهند. 

یک ساندبار متصل کنید

بلندگوهای تلویزیون زیاد راضی کننده نیستند. شرکت ‌ها سعی کرده ‌اند آن‌ ها را بهتر کنند، اما هنوز هم کم به نظر می‌ رسند. فقط یک نوار صوتی از قبل بخرید. بسیاری از ساندبارهای مدرن با دستیارهای هوشمند داخلی مانند Google Assistant یا Alexa عرضه می‌ شوند، به سرویس ‌های استریم مانند Apple Music و Spotify Connect متصل می‌ شوند و به طور کلی صدای سینمای خانگی شما را ارتقا می ‌دهند.