چگونه نمایشگر خود را روی کیفیت HD تنظیم کنیم

چگونه نمایشگر خود را روی کیفیت HD تنظیم کنیم

تلویزیون با وضوح بالا (HDTV) یک شکل دیجیتالی از تلویزیون است که قادر به پشتیبانی از تعداد زیادی پیکسل و ارائه تصاویر با وضوح بالا و با کیفیت بالا بر روی مانیتور یا نمایشگر است. با این حال، کیفیت استاندارد (SD)، تعداد پیکسل کمتری دارد و بنابراین وضوح و کیفیت تصویر پایین ‌تر است. برای تشخیص اینکه در حال تماشای تلویزیون با کیفیت SD یا HD هستید، کیفیت تصویر را بررسی کنید، سپس تنظیمات نمایشگر، کابل‌ ها و دستگاه‌ های منبع خود را بررسی کنید تا ببینید آیا از کیفیت HD پشتیبانی می‌ کنند و روی تنظیمات مناسب تنظیم شده ‌اند. برای بررسی اینکه آیا چیزی را با کیفیت HD یا SD تماشا می ‌کنید، چند چیز وجود دارد که می ‌توانید امتحان کنید، از جمله بررسی کابل ‌هایی که استفاده می ‌کنید و بررسی تنظیمات نمایشگر می باشد. اگر می توانید، تنظیمات وضوح نمایشگر تلویزیون خود را بررسی کنید. تلویزیون های HD 480p، 720i/p یا 1080i/p را نمایش می دهند. منابع را بررسی کنید تا ببینید آیا ویدیوی HD یک گزینه است یا خیر. اگر نه، به احتمال زیاد در حال مشاهده SD هستید.

ارزیابی کیفیت تصویر

مرحله 1: به دنبال بهبود قابل توجهی در کیفیت تصویر باشید.

به دنبال بهبود قابل توجهی در کیفیت تصویر باشید. هنگام تماشای تلویزیون با کیفیت HD، باید متوجه بهبود قابل توجهی در رنگ، وضوح و جزئیات شوید. سعی کنید بین کانال ها یا منابع SD و HD ورق بزنید و ببینید آیا می توانید تفاوت را تشخیص دهید. اگر تصویر در مقایسه با SD بکر به نظر نمی رسد، احتمالاً با کیفیت HD تماشا نمی کنید. پخش زنده استودیویی و رویدادهای ورزشی با کیفیت HD منابع عالی برای مقایسه با کانال های SD هستند. موهای صورت، تک تک تیغه های چمن در گلف یا بیس بال، و سایر تصاویری که به نظر می رسد سه بعدی یا کیفیت عکس هستند، نمونه های معمولی از تصاویر HD هستند. در مقایسه، تصاویر SD را می توان کمی تار یا مبهم توصیف کرد.

مرحله 2: تنظیمات وضوح نمایشگر تلویزیون خود را بررسی کنید.

تنظیمات وضوح نمایشگر تلویزیون خود را بررسی کنید. رزولوشن با یک عدد مشخص می شود که به شما می گوید چند خط افقی صفحه نمایش شما می تواند نگه دارد و به دنبال آن حرف p یا i آمده است. تلویزیون های SD دارای وضوح 480i هستند، در حالی که تلویزیون های HD از وضوح 480p، 720i، 720p، 1080i و 1080p پشتیبانی می کنند. مطمئن شوید که بالاترین تنظیمات را برای بهترین کیفیت تصویر انتخاب کنید. می توانید تنظیم وضوح را در منوی تنظیمات تلویزیون خود پیدا کنید. فهرست وضوح باید در دفترچه راهنمای مالک شما باشد. حرف i مخفف interlaced است، به این معنی که تصویر روی صفحه شما بین هر خط دیگری سوسو می‌زند و حرف p مخفف progressive است، به این معنی که تصویر دائما از هر خط روی صفحه تلویزیون برای نمایش تصویر استفاده می‌کند.

مرحله 3: مراقب نوارهای سیاه یا خاکستری، برش یا کشیده شدن تصویر باشید.

مراقب نوارهای سیاه یا خاکستری، برش یا کشیده شدن تصویر باشید. اگر تلویزیون HD دارید و متوجه این مشکلات بصری شدید، احتمالاً تنظیم نسبت تصویر شما خاموش است. به منوی تنظیم تلویزیون یا دستگاه منبع خود بروید و به دنبال تنظیمی برای برش، زوم، کشش یا نسبت ابعاد باشید. HDTV خود را روی نسبت تصویر 16:9 تنظیم کنید تا از شر مشکل خلاص شوید. صفحه نمایش های HD و SD نسبت ابعاد متفاوتی دارند، بنابراین تلویزیون های HD گاهی اوقات تصویر SD را تغییر می دهند تا آن را با صفحه نمایش مطابقت دهند. صفحه نمایش های SD معمولاً از نسبت تصویر 4:3 استفاده می کنند، در حالی که صفحه نمایش های HD معمولاً دارای نسبت تصویر 16:9 هستند.

استفاده از دستگاه های با قابلیت HD

1. بررسی کنید که آیا از پخش کننده Blu-ray و دیسک های آن استفاده می کنید.

بررسی کنید که آیا از پخش کننده و دیسک های بلوری استفاده می کنید. برای تماشای واقعی فیلم ها با کیفیت HD، باید از دیسک ها و پخش کننده بلو ری استفاده کنید. ویدیوها و دی وی دی های VHS نمی توانند HD را پشتیبانی کنند، بنابراین حتی اگر در تلویزیون HD پخش شوند، با کیفیت HD پخش نمی شوند. دی‌ وی‌ دی‌ ها ممکن است هنگام پخش در تلویزیون‌ های HD با کیفیت ‌تر به نظر برسند، زیرا برای پخش با وضوح HD معکوس شده ‌اند. با این حال، این هنوز به عنوان HD واجد شرایط نیست.

2. اگر ماهواره یا کابل دارید، مطمئن شوید که جعبه ای با قابلیت HD دارید.

اگر ماهواره یا کابل دارید، حتما یک جعبه با قابلیت HD داشته باشید. با ارائه دهنده خود تماس بگیرید و مطمئن شوید که از جعبه ای با قابلیت HD برای تلویزیون کابلی خود استفاده می کنید. اگر نیستید، در مورد ارتقاء به بسته HD بپرسید. تلویزیون های HD نیاز به تیونر را از بین می برند زیرا از قبل تیونر داخلی دارند. 

3. بررسی کنید که آیا منوی تنظیمات جعبه کابل یا ماهواره شما روی خروجی HD تنظیم شده است یا خیر.

بررسی کنید که آیا منوی تنظیمات جعبه کابل یا ماهواره شما روی خروجی HD تنظیم شده است یا خیر. این تنظیم بسیار مهم است. شما می توانید جعبه و HDTV خود را به طور کامل تنظیم کنید، اما اگر خروجی کابل شما روی HD تنظیم نشده باشد، کیفیت تصویر شما همچنان در SD خواهد بود. اگر نمی ‌توانید تنظیمات خروجی را در منوی تنظیمات پیدا کنید، به دنبال نسبت ابعاد بگردید و آن را روی 16:9 تنظیم کنید.

4. برای کانال های HD ثبت نام کنید.

برای کانال های HD ثبت نام کنید. کانال‌ های HD به‌طور خودکار کابل با قابلیت HD ارائه نمی ‌کنند، بنابراین باید برای یک بسته HD ثبت ‌نام کنید. برخی از ارائه دهندگان کانال های HD را به صورت عددی در کنار کانال های SD قرار می دهند، در حالی که سایر ارائه دهندگان کانال های HD را در ناحیه کانال خود، مانند 1000s به بالا، قرار می دهند. اگر در یافتن کانال های HD خود مشکل دارید، با تعمیر کار حرفه ای تماس بگیرید.

5. دستگاه های منبع خود را طوری تنظیم کنید که با صفحه نمایش HD کار کنند.

 
دستگاه های منبع خود را طوری تنظیم کنید که با نمایشگر HD کار کنند. با استفاده از راهنمای HDTV و دفترچه راهنمای دستگاه، یک ورودی را انتخاب کنید. بالاترین وضوح پشتیبانی شده را که برای دستگاه و HDTV مشترک است مرور کنید. هدف این است که وضوح خروجی دستگاه را محدود نکنیم مگر اینکه این مقدار از حداکثر وضوح ورودی صفحه نمایش بیشتر شود. به عنوان مثال، اگر HDTV تا 720p را دارد، نباید ورودی بیشتر از 720p را انتخاب کنید. همین امر در مورد منابع 1080i یا 1080P نیز صدق می کند.

 
نگاهی به کابل کشی

به دنبال ورودی های HDMI، DVI، VGA و کامپوننت باشید. به پشت تلویزیون خود نگاه کنید و پانل ورودی را پیدا کنید، جایی که جک های ورودی در آن قرار دارند. یک تلویزیون HD باید ورودی های HDMI، DVI، VGA و کامپوننت داشته باشد، اینها تنها ورودی هایی هستند که می توانند تصاویر با کیفیت HD را پشتیبانی کنند. اگر تلویزیون شما دارای ورودی های ویدیوی S یا صدای استریو کامپوزیت است، تلویزیون HD نیست. این ورودی ها نمی توانند HD را پشتیبانی کنند. همه ورودی ‌های HD یک کانکتور هستند، بنابراین یک راه آسان برای تشخیص اینکه آیا ورودی فقط برای SD است، بررسی وجود چند کانکتور است. به عنوان مثال، ورودی های فیلم ترکیبی و صدای استریو دارای سه جزء در رنگ های مختلف هستند.
مطمئن شوید که از کابل HDMI استفاده می کنید. به دنبال کابل ورودی متصل به پشت تلویزیون HD خود بگردید. اگر از یک کابل زرد استفاده می ‌کنید، با SD تماشا می‌ کنید. کابل های زرد تکی نمی توانند HD را پشتیبانی کنند؛ در عوض، به کابل HDMI نیاز دارید. HDMI هم صدا و هم تصاویر را از دستگاه منبع شما (مانند جعبه کابل/ ماهواره، کنسول بازی یا پخش کننده بلوری) به تلویزیون HD شما منتقل می کند. برخی از دستگاه‌ های قدیمی ‌تر نیز ممکن است به شما امکان استفاده از کابل ویدیوی کامپوننت آنالوگ را بدهند، اما HDMI عموماً انتخاب بهتری است زیرا جهانی ‌تر است و توسط همه دستگاه‌ های جدیدتر استفاده می ‌شود. کابل های HDMI بسیار رایج و بسیار مقرون به صرفه هستند. 
اگر صفحه نمایش شما از این فناوری پشتیبانی می کند، از جک کامپوزیت video in زرد در تلویزیون HD خود استفاده نکنید. اگر ورودی سیگنال HD روی تلویزیون و خروجی HD روی منبع یا پخش کننده دارید، نباید از جک کامپوزیت زرد تلویزیون استفاده کنید. این جک فقط می تواند تصاویر SD را پشتیبانی کند و فقط باید به عنوان آخرین راه حل استفاده شود.